Το Σάββατο, 9 Απριλίου 2022, συμπληρώνεται ένα έτος από τη στυγνή και άνανδρη δολοφονία του συναδέλφου Γιώργου Καραϊβάζ χωρίς, δυστυχώς, να διαφαίνεται καμία πρόοδος στην εξιχνίαση του εγκλήματος, η οποία είναι επιβεβλημένη, όχι μόνο για να απονεμηθεί δικαιοσύνη ως προς το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, αλλά και για να εμπεδωθεί αίσθημα ασφάλειας στους Έλληνες δημοσιογράφους.
Η διαλεύκανση της δολοφονίας του Γιώργου Καραϊβάζ αποτελεί ζήτημα ύψιστης προτεραιότητας για την ΕΣΗΕΑ και για τον λόγο αυτό έχουμε απευθυνθεί πολλάκις, γραπτά και προφορικά, στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ζητώντας την εντατικοποίηση των ερευνών ώστε να υπάρξουν άμεσα και απτά αποτελέσματα. Έναν ολόκληρο χρόνο μετά όχι μόνο παραμένουν ασύλληπτοι οι δολοφόνοι του Γιώργου Καραϊβάζ αλλά δεν έχουμε την παραμικρή ενημέρωση για το αν έστω υπάρχει πρόοδος στις έρευνες.
Πρόκειται για μια υπόθεση που προκάλεσε διεθνές ενδιαφέρον και το ενδιαφέρον αυτό δεν έχει ατονήσει. Οι διεθνείς Οργανώσεις Δημοσιογράφων καθώς και η Ευρωπαϊκή και η Διεθνής Ομοσπονδία μας απευθύνουν συχνά ερωτήματα για την εξέλιξη της υπόθεσης. Εμφανίζεται σε όλες τις εκθέσεις για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα ως δείκτης απειλής κατά της ασφάλειας των δημοσιογράφων. Η ΕΣΗΕΑ δεν ξεχνά ούτε θα επιτρέψει να ξεχαστεί η δολοφονία του συναδέλφου μας.
Αντιπροσωπεία του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ θα παραβρεθεί το Σάββατο, 9 Απριλίου, στην οδό Θ. Αννίνου στον Άλιμο, στις 14.20, ώρα που δολοφονήθηκε ο Γιώργος Καραϊβάζ, εκδηλώνοντας για άλλη μια φορά την αμέριστη συμπαράστασή της στην οικογένεια του στυγερά δολοφονημένου συναδέλφου.
Ήταν 1933, λίγο μετά την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία της Γερμανίας όταν άρχισε να κυκλοφορεί το «προγονικό πάσο» (Ahnenpaß), ένα πάσο που άρχισε άτυπα να χρησιμοποιείται στη καθημερινότητα, και χωρίς αυτό ουσιαστικά δεν είχε ο πολίτης τη δυνατότητα να αποτελεί ένα ισοδύναμο μέλος της κοινωνίας.
Με την ψήφιση του «εξουσιοδοτικού νόμου» (Ermächtigungsgesetz, 24.03.1933), που θυμίζει τον σημερινό «Νόμο για Προστασία από τις Λοιμώξεις», η γερμανική Βουλή (Reichstag) εξουσιοδότησε την κυβέρνηση του Χίτλερ να εκδίδει νόμους χωρίς την συγκατάθεσή της. Δυο μέρες πριν είχε μπει σε λειτουργία το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Ντάχαου (KZ Dachau), αρχιτεκτονικό κατασκεύασμα που έμοιαζε με κατασκευές που στήνονται επίκαιρα στην Αυστραλία. Από εκεί και πέρα, το σύνταγμα αγνοήθηκε και η κυβέρνηση έβγαζε αποφάσεις εν μία νυκτί που καταργούσαν δικαιώματα σε ομάδες ανθρώπων που ανήκαν σε διαφορετικό κοινωνικό, θρησκευτικό ή φυλετικό χώρο. Χωρίς το πάσο όλο και μεγαλύτερος κοινωνικός αποκλεισμός επήρχετο.
Χωρίς το πάσο δεν μπορούσε κάποιος να πραγματοποιήσει τις αγορές του, δεν είχε δικαίωμα να λάβει μέρος στις εκλογές, του είχε επιβληθεί κοινωνικός αποκλεισμός και σύντομα δεν είχε πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στην εκπαίδευση.
“Οι Εβραίοι επιτρέπεται να πραγματοποιούν τα ψώνια τους μόνο μεταξύ 4-5 η ώρα” – “Αναμνηστική” πινακίδα της απόφασης που ελήφθη στις 4.7.1940
Στις 7 Απριλίου του 1933, με το νόμο «Για την αποκατάσταση της επαγγελματικής δημόσιας διοίκησης», όποιος δεν κατείχε το “πάσο” δεν είχε δικαίωμα να εργαστεί στο δημόσιο και αργότερα στον ιδιωτικό τομέα.
Δικαίωμα στο πάσο είχαν όσοι μπορούσαν να αποδείξουν ότι είναι “Άριας καταγωγής” και ότι οι πρόγονοί τους δεν είχαν καμία σχέση με άλλες φυλές και «ράτσες». Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σήματα στην ενδυμασία έκαναν διακριτούς τους λόγους της κράτησης.
Από τον Σεπτέμβριο του 1941 οι Εβραίοι υποχρεώθηκαν, ακόμα και εν ελευθερία, να φορούν εμφανώς ένα κίτρινο «άστρο του Δαβιδ» στο πέτο τους. Η εβραϊκή καταγωγή τους δεν ήταν πια προσωπική υπόθεση, αλλά στοιχείο προσβάσιμο στον καθένα και κριτήριο για την παραχώρηση ή όχι δικαιωμάτων.
Λόγω της αυξημένης ζήτησης για τα πάσα, η γενεαλογική έρευνα και αργότερα η ευγονική άνθισαν στη ναζιστική Γερμανία.
Εκατομμύρια άνθρωποι χαρακτηρίστηκαν στην αρχή «βρώμικοι», μετά τους επέρριψαν την ευθύνη ότι μεταδίδουν μολυσματικές ασθένειες, εστάλησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου και αντιμετωπίστηκαν με τον πιο φρικτό και απάνθρωπο τρόπο. Οι “αντι” βασανίζονταν στα υπόγεια της Γκεστάπο, τα SS είχαν “ασυλία” και ήταν υπεράνω νόμου.
“Ενημερωτικό” φυλλάδιο των ναζί: “Οι Εβραίοι είναι ψείρες, μεταδίδουν τον τύφο”
Εκατομμύρια άνθρωποι εξοντώθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα πτώματά τους εξαφανίστηκαν στα κρεματόρια του ναζιστικού καθεστώτος καθώς η κυβερνητική μηχανή είχε επιλέξει να εφαρμόσει την «τελική λύση». Πρωτοστάτες και χρηματοδότες απ την αρχή στάθηκε η χημική και φαρμακευτική βιομηχανία: Εταιρίες όπως οι BAYER, BASF, Hoechst και πολλές άλλες, ενωμένες από το 1925 στην «Κοινοπραξία Βιομηχανιών Βαφικών Υλών», (IG Farben) παρείχαν στο σύστημα ό,τι τους ένωνε, από τα «πειραματικά εμβόλια» του Δρ. Γιόζεφ Μένγκελε ως το υδροκυάνιο για τα αέρια του Άουσβιτς.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρη την Ευρώπη που υποστήριξαν το μηχανισμό αργότερα δήλωσαν ότι «έκαναν απλά τη δουλειά τους» και ότι δεν ήταν σε θέση να δουν τι έρχεται καθώς είχαν «τυφλωθεί» από τη προπαγάνδα του καθεστώτος.
Η τέχνη, ο αθλητισμός, τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, τα μπαρ, τα εστιατόρια. Όλα ήταν ελεγχόμενα από τον κρατικό μηχανισμό. Η λογοκρισία μπήκε στην ζωή των Γερμανών. Μουσική που δεν εκπροσωπούσε το σύστημα, απαγορευόταν. Εκατομμύρια βιβλία, λογοτεχνικά, ιστορικά, πολιτικά, φιλοσοφικά, που δεν ακολουθούσαν τη γραμμή του συστήματος κάηκαν. Συναυλίες που δεν ήταν εγκεκριμένες από το “σύστημα” απαγορεύτηκαν υπό την απειλή προστίμου ή εγκλεισμού. Μόνο τα μέλη του “κόμματος” είχαν δικαίωμα στη κουλτούρα και τη διασκέδαση.
Οι ναζί καίνε “απαγορευμένα” βιβλία
Αφού κατέρρευσε το σύστημα, μάθαμε ότι όλα τα μέτρα που ελήφθησαν, οι αποφάσεις των πολιτικών και οι προτάσεις των τότε «ειδικών» ήταν παράλογες, παρανοϊκές. Οι άνθρωποι χωρίς το «πάσο» δεν ήταν ούτε υπάνθρωποι, ούτε “ψείρες” ούτε μετέδιδαν θανατηφόρες ασθένειες. Ήταν άνθρωποι με αντίθετες πολιτικές πεποιθήσεις, διαφορετική θρησκεία ή καταγωγή. Σε αυτούς «φορτώθηκαν» όλα τα κακά μιας αρρωστημένης κοινωνίας που έκανε φρικαλεότητες. Αρκετοί από αυτούς που διέπραξαν τις φρικαλεότητες, αρνούνταν (ακόμα μέχρι και σήμερα) να παραδεχθούν ότι οι αποφάσεις που έλαβε ο καθένας και η απραξία, οδήγησαν σε φρικτές δολοφονίες εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων.
———————————————————————————————————————————–
———————————————————————————————————————————–
Τον Ιούλιο του 2021 και ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε τα νέα περιοριστικά μέτρα για μία καινούργια «κοινωνική ομάδα», αυτή των «ανεμβολίαστων» και “αντιεμβολιαστών” όπως τους αποκαλεί.
Το σύνταγμα καταπατήθηκε και κουρελιάστηκε και η κυβέρνηση, με έγκριση της Βουλής, δημοσιεύει έκτοτε ΚΥΑ εν μία νυκτί που αφαιρούν “ελευθερίες” σε ομάδες ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικό κοινωνικό, θρησκευτικό ή ιδεολογικό χώρο.
Η χρήση του «Green Pass» είναι πλέον παντού υποχρεωτική, στην εστίαση, στη διασκέδαση, στην εκπαίδευση, στον τομέα της υγείας.
Όποιος δεν κατέχει το «πάσο» δεν μπορεί πλέον να εργαστεί στον τομέα της υγείας, της εκπαίδευσης και άλλων σημαντικών κοινωνικών υπηρεσιών. Το «πάσο» επεκτείνεται και στον ιδιωτικό τομέα αλλά και σε άλλους τομείς του δημοσίου.
“Δικαίωμα” στο «πάσο» έχουν όσοι δέχονται, τις περισσότερες φορές με χρήση ψυχολογικής βίας και απειλών, ιατρικές πράξεις στο σώμα τους με -ακόμα πειραματικά και μη πιστοποιημένα- σκευάσματα και προϊόντα. Όποιος αμφισβητήσει τη σύγχρονη φαρμακοβιομηχανία και τους πολιτικούς που αποφασίζουν, περιθωριοποιείται. Σε κοινωνικές εκδηλώσεις, οι «διαφορετικοί» χρειάζεται να φοράνε διακριτικά.
Λόγω της επιβολής μια υγειονομικής δικτατορίας, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αναγκάζεται να βαράει ενέσεις σε τακτικά διαστήματα, ώστε να μπορεί να πραγματοποιήσει τις καθημερινές του δραστηριότητες. Επιπλέον, άνθρωποι που δεν συναινούν στην ιατρική αυτή πράξη αναγκάζονται να πραγματοποιούν test αμφιβόλου ποιότητας και αξιοπιστίας ώστε να μπορέσουν να αποδείξουν την αθωότητά τους, δηλ. ότι είναι υγιείς. Ο τομέας των “test” και των εμβολίων άνθισε στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Σε χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα αλλά και σε εκατομμύρια σε ολόκληρη την Ευρώπη επιβάλλεται lockdown, άλλοι «απομονώνονται» χωρίς τη θέλησή τους ή φυλακίζονται σε ιδρύματα. Υπάρχουν αναφορές για εξαναγκαστικό εμβολιασμό χωρίς συναίνεση ιδιαίτερα σε γηροκομεία, ορφανοτροφεία και σε δομές ΑΜΕΑ. Τουλάχιστον από την Γερμανία είναι γνωστές περιπτώσεις δασκάλων που κλείστηκαν σε ψυχιατρικές κλινικές γιατί αρνήθηκαν να επιβάλουν στους μαθητές τους την χρήση μάσκας σε χρονικά όρια πολλαπλά αυτών που το εργατικό δίκαιο επιτρέπει για ενηλίκους. Οι “ανεμβολίαστοι” είναι υπεύθυνοι για τη “πανδημία” σύμφωνα με τις δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων.
Χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα έχουν χάσει τη δουλειά τους και βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με την απελπισία και τον οικονομικό/κοινωνικό αφανισμό. Οι “αντι” που αντιδρούν ξυλοκοπούνται και βασανίζονται στα υπόγεια της ΓΑΔΑ. Τα ΜΑΤ έχουν “ασυλία” και δρουν όπως θέλουν, αστυνομικοί δολοφονούν με 35 σφαίρες ανθρώπους και αθωώνονται. Υγειονομικοί, πυροσβέστες, εκπαιδευτικοί, που χρόνια τώρα παλεύουν σε ένα διαλυμένο σύστημα, δέχονται επιθέσεις με χημικά αέρια, καταβρέχονται από “αύρες” και τρώνε ξύλο από αφιονισμένα όργανα της τάξης, που κυκλοφορούν στοιβαγμένα σε κλούβες (ως δια μαγείας δεν κυκλοφορεί ο ιός εκεί) και “ορμάνε” λυσσασμένα στους δρόμους των πόλεων για να σπείρουν τον τρόμο.
Χιλιάδες “ιατροί” που συμμετέχουν στην “επιχείρηση ελευθερία” της κυβέρνησης (με το αζημίωτο) δεν φέρουν καμία ευθύνη για τις πράξεις τους και αναφέρουν ότι «εκτελούν το χρεός τους» και “εμβολιάζουν” τον κόσμο με μαζικό τρόπο, χωρίς καν να ασχοληθούν με το κάθε ασθενή, να τον πληροφορήσουν ή να μελετήσουν το ιατρικό ιστορικό του. Το δε κράτος παρέχει οικονομικές «ευκολίες» στα ΜΜΕ με επιχορηγήσεις ώστε να περνάνε μόνο τη μία άποψη και δη, αυτή της κυβέρνησης.
Η τέχνη, ο αθλητισμός, τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, τα μπαρ, τα εστιατόρια. Όλα είναι ελεγχόμενα από τον κρατικό μηχανισμό. Καλλιτεχνικά δρώμενα μπορούν να παρακολουθήσουν μόνο όσοι έχουν QR code. Μουσική που δεν εκπροσωπεί το σύστημα, απαγορεύεται και διαγράφεται από τα κοινωνικά δίκτυα. Εκατομμύρια διαδικτυακά άρθρα, ιατρικές και όχι μόνο, απόψεις, που δεν ακολουθούν τη γραμμή του συστήματος λογοκρίνονται και εξαφανίζονται εν μία νυκτί από το ίντερνετ.
Συναυλίες που δεν “τηρούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα” απαγορεύονται υπό την απειλή προστίμου ή φυλάκισης. Μόνο η μερίδα του πληθυσμού που κατέχει το Green Pass έχει το δικαίωμα να απολαύσει ένα καλλιτεχνικό δρώμενο.
Ήδη, σοβαροί επιστήμονες από την Ελλάδα και τον κόσμο μιλάνε για το μεγαλύτερο φιάσκο στην ιστορία της ιατρικής. Πολιτικές αποφάσεις για την υγεία λαμβάνονται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την ιατρική. Γνωρίζουμε δε ήδη ότι ο «νέος» ιός για άτομα ηλικίας κάτω των 65 ετών είναι λιγότερο θανατηφόρος από ότι ο ιός της κοινής γρίπης. Επίσης γνωρίζουμε πλέον ότι οι εμβολιασμένοι και οι μη εμβολιασμένοι έχουν τις ίδιες πιθανότητες να νοσήσουν, να μεταδώσουν τον ιό και πόσο μάλλον να πεθάνουν. Υπάρχει άρνηση παραδοχής ότι τα πειραματικά αυτά σκευάσματα έχουν τραυματίσει ή σκοτώσει περισσότερους νέους ανθρώπους από ότι θα έπρεπε να είχαν σώσει. Οι σχεδόν 18.000 νεκροί από την εποχή έναρξης των “εμβολιασμών” στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων 59 παιδιά ηλικίας 0-17 ετών, δεν υπάρχουν για εκείνους.
Αγαπητοί καλλιτέχνες, ο διχασμός είναι ήδη εδώ. Και το πολιτικό καθεστώς θα κάνει τα αδύνατα δυνατά, ώστε να διασπάσουν το κόσμο καθώς μόνο με το «διαίρει» θα συνεχίσουν να παραμένουν στην εξουσία.
Καθημερινά ακούμε και βλέπουμε διαφημίσεις που καλούν τον κόσμο να παρακολουθήσουν συναυλίες ή παραστάσεις με την απαραίτητη προϋπόθεση να είναι κάτοχοι πιστοποιητικών και “πάσων”.
Με το να ανέχεστε να πραγματοποιείτε συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και άλλα κοινωνικά δρώμενα «μόνο για εμβολιασμένους», συμμετέχετε και εσείς στη περαιτέρω εξάπλωση του διχασμούκαι στη καταπάτηση βασικών και κατοχυρωμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν θεσπιστεί μετά το πέρας του Β’ Π.Π,ακριβώς για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη του παρελθόντος.
Η Ιστορία μας δίδαξε ότι το να χωρίζεις ανθρώπους σε δύο κατηγορίες, σε κλάσεις, οδηγεί σχεδόν πάντα στη καταστροφή.
Πάνω από 30 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πάνω από 100 τραυματίστηκαν από ρωσική επίθεση με ρουκέτες που σημειώθηκε στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης Κραματόρσκ στην ανατολική Ουκρανία.
Όπως είχε ανακοινώσει νωρίτερα η ίδια πηγή, η κρατική σιδηροδρομική εταιρεία της Ουκρανίας, δύο ρωσικοί πύραυλοι έπληξαν σιδηροδρομικό σταθμό στο Κραματόρσκ, ο οποίος χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση αμάχων από περιοχές που βομβαρδίζονται από τις ρωσικές δυνάμεις.
«Δύο πύραυλοι έπληξαν τον σιδηροδρομικό σταθμό του Κραματόρσκ», ανέφεραν οι Ουκρανικοί Σιδηρόδρομοι στην προηγούμενη ανακοίνωσή τους. Στη συνέχεια προσέθεσαν: «Σύμφωνα με επιχειρησιακά στοιχεία, περισσότεροι από 30 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πάνω από 100 τραυματίστηκαν στην επίθεση με πυραύλους στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κραματορσκ.
Το Reuters δεν ήταν σε θέση να εξακριβώσει τις πληροφορίες από ανεξάρτητη πηγή. Η Ρωσία δεν προχώρησε άμεσα σε κάποιο σχόλιο σε σχέση με την επίθεση αυτή και τον απολογισμό των θυμάτων.
Δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου είδε τα πτώματα τουλάχιστον 20 ανθρώπων σε σάκους για τη μεταφορά νεκρών. Ο ίδιος, βρισκόμενος νωρίτερα στο σημείο αυτό, είδε εκατοντάδες ανθρώπους που ήλπιζαν να βρουν ένα τρένο για να εγκαταλείψουν την πόλη, υπό την απειλή μεγάλης ρωσικής επίθεσης.
Ανάρτηση για την επίθεση στο σιδηροδρομικό σταθμό έκανε ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Σε αυτή, ανέφερε: «Οι κατακτητές χτύπησαν τον σιδηροδρομικό σταθμό Kramatorsk με ένα Point-U, όπου χιλιάδες ειρηνικοί Ουκρανοί περίμεναν για να εκκενώσουν την πόλη. Περίπου 30 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, περίπου 100 άνθρωποι τραυματίστηκαν σε διάφορους βαθμούς. Η αστυνομία και οι διασώστες βρίσκονται ήδη στο σημείο. Οι παάνθρωποι Ρώσοι δεν εγκαταλείπουν τις μεθόδους τους. Χωρίς τη δύναμη και το θάρρος να μας αντιμετωπίσουν στο πεδίο της μάχης, καταστρέφουν κυνικά τον άμαχο πληθυσμό. Αυτό είναι ένα κακό που δεν έχει όρια. Και αν δεν τιμωρηθεί, δεν θα σταματήσει ποτέ».
Χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονταν στο σταθμό - Ετοιμάζονταν να εγκαταλείψουν την Ουκρανία
Ο περιφερειακός κυβερνήτης του Ντονέτσκ είπε ότι η αστυνομία και οι διασώστες ανέφεραν ότι δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν, μετά από ρουκέτες που έπληξαν τον σταθμό.
Γράφοντας στο Telegram, ο Παύλο Κιριλένκο είπε ότι χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονταν στο σταθμό εκείνη την ώρα, καθώς κάτοικοι από την περιοχή του Ντονέτσκ μεταφέρονταν σε ασφαλέστερες περιοχές της Ουκρανίας.
Η Ουκρανή βουλευτής Λέσια Βασιλένκο ανέφερε επίσης αεροπορικές επιδρομές που έπληξαν τη σιδηροδρομική γραμμή στο βόρειο τμήμα της περιοχής του Ντονέτσκ.
Τρία τρένα που μετέφεραν αμάχους ακινητοποιήθηκαν στην ίδια περιοχή της Ουκρανίας χθες ύστερα από αεροπορική επίθεση εναντίον της σιδηροδρομικής γραμμής, σύμφωνα με τον επικεφαλής των σιδηροδρόμων.
Ουκρανοί αξιωματούχοι λένε ότι ρωσικές δυνάμεις ανασυντάσσονται για μια νέα επίθεση και ότι η Μόσχα σχεδιάζει να καταλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας, γνωστό ως Ντονμπάς, που συνορεύει με τη Ρωσία.
Οι τοπικές αρχές σε κάποιες περιοχές καλούν τους αμάχους να απομακρυνθούν όσο είναι ακόμα δυνατόν και σχετικά ασφαλές για να το κάνουν.
Αυτός είναι ο νέος ρωσικός πύραυλος Iskander που έπληξε τους αμάχους στον σιδηροδρομικό σταθμό
Ο χρόνος έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα για τις πανελλήνιες εξετάσεις. Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε σήμερα (08.04.2022) την ημερομηνία έναρξής τους και το πρόγραμμα.
Τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά θα κλείσουν στις 15 Ιουνίου, τα γυμνάσια στις 30 Μαΐου και τα λύκεια (ΓΕΛ, ΕΠΑΛ και Εσπερινά) στις 20 Μαΐου προκειμένου οι μαθητές των τελευταίων να προετοιμαστούν για τις πανελλήνιες εξετάσεις, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας.
Οι πανελλήνιες για τα Γενικά Λύκεια θα ξεκινήσουν στις 3 Ιουνίου με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας, ενώ μια ημέρα νωρίτερα θα ριχθούν στη μάχη οι υποψήφιοι των εσπερινών Λυκείων.
Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε:
– Λήξη μαθημάτων νηπιαγωγείων – δημοτικών σχολείων: 15 Ιουνίου 2022
– Λήξη μαθημάτων γυμνασίων: 30 Μαΐου 2022
– Λήξη μαθημάτων όλων των τάξεων των γενικών και των επαγγελματικών ημερήσιων και εσπερινών λυκείων: 20 Μαΐου 2022
– Έναρξη πανελλαδικών εξετάσεων ημερήσιων και εσπερινών γενικών λυκείων: 3 Ιουνίου 2022
– Έναρξη πανελλαδικών εξετάσεων ημερήσιων και εσπερινών επαγγελματικών λυκείων: 2 Ιουνίου 2022.
Στις 3 Ιουνίου στις 08:30 το πρωί θα πάρουν τις… κόλλες τους για να διαγωνιστούν στις πανελλήνιες εξετάσεις οι απόφοιτοι και οι τελειόφοιτοι που θα δώσουν τη μάχη τους για μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Οι υποψήφιοι πρέπει να προσέρχονται στις αίθουσες μέχρι τις 08:00 π.μ. και διάρκεια εξέτασης κάθε μαθήματος είναι τρεις ώρες.
Νέος σεισμός αναστάτωσε τη Θήβα και τη Βοιωτία, με τους σεισμολόγους να παρακολουθούν την εξέλιξη του φαινομένου…
Ο σεισμός στη Θήβα είχε επίκεντρο 3 χιλιόμετρα δυτικά – βορειοδυτικά της πόλης και εστιακό βάθος μόλις 5 χιλιομέτρων. Ήταν ακόμα ένας επιφανειακός σεισμός που αναστάτωσε τους κατοίκους στη Θήβα και ταρακούνησε όλες τις περιοχές στη Βοιωτία. Ευτυχώς δεν έχουν αναφερθεί ζημιές και τραυματισμοί.
Στην περιοχή της Θήβας τους τελευταίους 15 μήνες έχουν καταγραφεί 2.900 σεισμοί και αυτό το διάστημα υπάρχει αναζωπύρωση του φαινομένου με σεισμούς που δεν έχουν υπερβεί τα 3,9 Ρίχτερ, ενώ χθες σημειώθηκαν εννέα δονήσεις, δήλωσε στην ΕΡΤ ο κ. Ευθύμιος Λέκκας καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του ΟΑΣΠ.
Ο κ. Λέκκας εκτίμησε ότι δεν έχει να δώσει άλλο σεισμό στην περιοχή της Θήβας και πλέον το ενδιαφέρον των σεισμολόγων «στρέφεται σε άλλες διπλανές περιοχές», που είναι πιθανόν να καταγραφούν σεισμοί. Ο καθηγητής προσέθεσε ότι η σεισμική δραστηριότητα καταπονεί τα καταπονεί τα παλαιά κτήρια αλλά όχι τα καινούργια, δηλ. αυτά που είναι χτισμένα από το 1980 και μετά, γι’ αυτό και έχουν εκδοθεί οδηγίες από τον ΟΑΣΠ για τους ένοικους σε παλιά οικήματα.
Φωτιά ξέσπασε σε δασική έκταση στην περιοχή Αρήνη της Ηλείας, το βράδυ της Πέμπτης.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η πυρκαγιά μαίνεται σε δύσβατο σημείο και μακριά από κατοικημένες περιοχές, ενώ οι καιρικές συνθήκες είναι σχετικά καλές, καθώς δεν πνέουν ισχυροί άνεμοι.
Ωστόσο, με δεδομένο ότι έχει πέσει το σκοτάδι δεν μπορούν να συνδράμουν εναέριες δυνάμεις. Στο σημείο βρίσκονται και επιχειρούν 23 πυροσβέστες με 10 οχήματα.
Το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής παρουσιάζει από τις 6 Μάϊου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων «Το Σφαγείο του έρωτα» ένα έργο βασισμένο στο «Αίμα της Αγάπης» του Παντελή Μπουκάλα, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη με ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό καστ ηθοποιών της νεότερης γενιάς.
Παντελής Μπουκάλας ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Βασισμένο στο βιβλίο «Το αίμα της αγάπης»
Σκηνοθεσία Θοδωρής Γκόνης
Πρεμιέρα
Παρασκευή 6 Μαΐου 2022
«Άφθονο και ακατάσχετο ρέει το αίμα στην επικράτεια του έρωτα, όπως το γεωγραφεί η δημοτική ποίηση, απ' τις παραλογές έως το καθαυτό ερωτικό τραγούδι», σημειώνει στη μελέτη του για τη δημοτική ποίηση ο Παντελής Μπουκάλας.
Μέσα σε αυτή την πινακοθήκη των φονικών, που θα τα βρίσκαμε μέχρι πρόσφατα να περιγράφονται σε τίτλους ειδήσεων ως «εγκλήματα πάθους», τα περισσότερα έχουν για θύματα γυναίκες. Κάποιες αμφισβήτησαν την κυριαρχία του άντρα - αφέντη, άλλες διεκδίκησαν δικαιώματα και αυτονομία, κι άλλες ούτε που διανοήθηκαν όλα αυτά, παρά βρέθηκαν στο δρόμο μιας «κακιάς στιγμής».
Ξεκινώντας από τις αφηγήσεις αυτές της παράδοσης, ξεφυλλίζουμε δοκίμια του προηγούμενου αιώνα πάνω στις σχέσεις των φύλων και φτιάχνουμε ένα soundtrack από ερωτικά τραγούδια σύγχρονα, γραμμένα από σημερινούς άντρες. Και εκεί όπου ο Μενούσης συναντά τον John Lennon και σιγοτραγουδούν μαζί «I didn't mean to hurt you, I'm just a jealous guy», επιχειρούμε να πιάσουμε το νήμα μιας εννιαίας αφήγησης, ενός τρόπου σκέψης που είναι ζωντανός στο εδώ και το τώρα. Φιλοδοξία μας είναι να παρουσιάσουμε το φροντιστήριο των αιώνων, εκεί όπου όλες και όλοι σαν επιμελείς μαθητές και μαθήτριες φοιτήσαμε, και προετοιμαστήκαμε να αναλάβουμε τους ρόλους μας στην σκηνή της έμφυλης σύγκρουσης ως θύτες και ως θύματα.
Σημείωμα Συγγραφέα
Η επικράτεια του έρωτα είναι κόκκινη. Κατακόκκινη. Από το αίμα που ρέει εντός της άφθονο και ακατάσχετο. Έτσι τη σχηματίζει και την ιστορεί το δημοτικό τραγούδι, με γνώση βαθιά των ανθρωπίνων και με φωνή αλογόκριτη και αδέκαστη. Τα αίματα της αγάπης αποτελούν άλλοτε ακράδαντο τεκμήριο της πίστης και της αφιέρωσης του ενός αγαπημένου στον άλλον, και άλλοτε αδιάσειστη μαρτυρία των παθημάτων που συνεπάγεται σχεδόν αναπόφευκτα το ερωτικό πάθος. Ο έρωτας άλλωστε, έτσι όπως τον τραγουδάει ο ανώνυμος και ακτήμων δημιουργός, είναι το μοναδικό πεδίο όπου το πάθος δεν γίνεται μάθος. Το αντίθετο θα ήταν ανόσιο. Ο ανέμελος και ανέφελος ερωτικός βίος σπανίως απασχολεί τον λαϊκό ποιητή· η ακύμαντη πορεία του, αδιάφορη εντέλει, δεν του επιτρέπει να μιλήσει για τη συναισθηματική τρικυμία και τον πνευματικό συγκλονισμό όσων αγαπούν παθιασμένα. Μια τρικυμία που αποκαλύπτει και τον αυθεντικό χαρακτήρα των εθελοντών ομήρων του πάθους. Η φυσικότητα του έρωτα είναι η υπερβολή, η παραφορά. Στο σφαγείο του έρωτα, έτσι όπως το εικονογραφούν τα δημοτικά τραγούδια της αγάπης και οι συγκλονιστικές παραλογές, επικυρώνονται με τρόπο εναργή, αν όχι σκληρό, οι περίφημοι στίχοι του Διονύσιου Σολωμού: Έρως και Χάρος πάντοτε / δουλεύουν εδώ κάτου. Ο έρωτας, πανίσχυρος πλαστουργός ζωής, εκτρέπεται αρκετά συχνά σε θανάσιμη δύναμη: όταν τον νοθεύει και τον αποπροσανατολίζει η ζηλοτυπία· όταν δεν ανέχεται την άρνηση, όποιος λόγος κι αν την υπαγορεύει· όταν επιχειρεί να αυτοπροστατευτεί και να παραμείνει κρυφός (όπως στη συγκλονιστική «Μάνα φόνισσα», που υπερβαίνει σε φρίκη τα θυέστεια δείπνα, αφού εδώ η ίδια η μάνα σκοτώνει και μαγειρεύει το παιδί της, και όχι ο θείος τα ανίψια του)· όταν τιμωρεί την απιστία, πραγματική ή συκοφαντική· όταν αποφασίζεται και εκτελείται από συγγενείς (μάνα, πατέρα, αδερφό, ξάδερφο, όλο το σόι) εξαιτίας των διαβόητων «λόγων τιμής», εξαιτίας δηλαδή της παντοδύναμης κοινωνικής νόρμας που αναθέτει ρόλους, επιβάλλει αξίες και κανόνες συμπεριφοράς, και επιτηρεί αυστηρά την πιστή εφαρμογή τους. Η υψηλή μορφή του ερωτικού θανάτου είναι η αυτοκτονία (με μαχαίρι ή δηλητήριο), η αυτοθυσία καλύτερα, είτε της (συχνά απαρνημένης) κόρης είτε του παλικαριού είτε και των δύο. Με υπέρτατο σέβας στον αδικημένο ή εμποδισμένο έρωτα, ο δημοτικός ποιητής επιφυλάσσει στους αυτόχειρες τη μόνη εφικτή αθανασία: τους μεταμορφώνει μεταθανάτια σε δέντρα που τα κλαδιά τους θα σμίγουν αιώνια. Όσο θα φυσάει τ’ αεράκι. Τ’ αεράκι της φλογέρας, του ζουρνά, της γκάιντας ή του κλαρίνου.
Τρία χρόνια μετά την τελευταία επίσκεψη της Ντουέντε στην Πάτρα, με την τότε παράσταση να βγαίνει από το θέατρο και να γίνεται ένα με τους περαστικούς, ο Νικόλας Ανδρουλάκης επιστρέφει και καλεί ξανά την αληθινή Πάτρα, την πιο ηλιόλουστη, την πιο αλληλέγγυα, την καλλιτεχνική, τη γεμάτη ζωή, σε μια παράσταση για κάθε ευαίσθητη ψυχή, για κάθε παιδί του κόσμου, για μια κοινωνία συγκινητική στην πράξη. Με αφορμή το βαθιά βιωματικό αλληγορικό παραμύθι του Θανάση Τριαρίδη, θα συνδιαμορφωθεί ένα δίωρο φιλοσοφικό και καλλιτεχνικό σεμινάριο στην ασκητική μεθοδολογία που αναπτύσσουν ο δημιουργός και η ομάδα τα τελευταία χρόνια, για ένα στοχαστικό παιχνίδι, στις παρυφές μεταξύ σκηνικής πραγματικότητας και πραγματικής ζωής.
Σημείο συνάντησης στα σκαλιά της Γεροκωστοπούλου, έξω από το Θέατρο Act στις 16:00.
Στις 18:00 θα ακολουθήσει το έργο, στο θέατρο Act.
Συνολική διάρκεια 16:00-19:30
Είσοδος ελεύθερη και προαιρετική συνεισφορά Τα έσοδα θα δοθούν στην κοινωνική κουζίνα ο Άλλος Άνθρωπος
ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΙΟ ΠΑΙΔΙ
Να μην τους παίρνει ο ύπνος. Να μπαίνουν να ψάχνουν αν αυτά που είδαν στην παράσταση είναι αλήθεια, αυτός αξίζει να είναι ο στόχος
~ Θανάσης Τριαρίδης
Το Περίσσιο Παιδί του αγαπημένου συνταξιδιώτη και θείου μας, ψυχικά, Θανάση Τριάριδη, ένα αλληγορικό παραμύθι για τα εκατομμύρια παιδιά της υποσαχάριας Αφρικής που χάνουν τη ζωή τους καθημερινά σε συνθήκες σαν αυτές που βλέπουμε στην καρδιά του πολέμου στην Ουκρανία, ως μία καθημερινή, ισόβια, κανονικότητα εξαθλίωσης κι εξανδραποδισμού.
Ο ίδιος ο συγγραφέας έχει βιώσει το ταξίδι στην συγκινητική περιπέτεια της διακρατικής υιοθεσίας και τα τελευταία χρόνια είναι εμπνευστής και καθοδηγητής για πολλές νέες οικογένειες που τολμούν μια τέτοια επαναστατική πράξη αγάπης. Μια τέτοια οικογένεια αλληλεγγύης και συγκίνησης θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε κι εμείς στη σκηνή και στη ζωή. Σε ένα προσωπικό και συλλογικό πείραμα, σε μια συνθήκη πραγματικότητας πιο γενναία κι αλληλέγγυα από ποτέ ως τώρα. Παντελώς απροετοίμαστοι για μια τέτοια ευθύνη κι όμως πανέτοιμοι από τη γέννα μας, όλοι μαζί, θεατές ερμηνευτές, σε μια μεγάλη φαμίλια υπό διαμόρφωση. Σε ένα καλλιτεχνικό έργο που θα προσπαθήσουμε στη συνέχεια να ταξιδέψει σε σχολεία, σε αμφιθέατρα, σε φορείς, σε γειτονιές, σε όλη την πόλη, τη χώρα κι ίσως παραπέρα, τα ερχόμενα χρόνια. Όσο υπάρχουμε οι ζωντανοί.
Ο Luca Rossi , Ναπολιτανός κρουστός και τραγουδοποιός, με την Αθηνά Κυρούση Salvucci, Ελληνοϊταλίδα χορογράφο και τραγουδίστρια, θα μας ταξιδέψουν στην παράδοση και την κουλτούρα της Κάτω Ιταλίας.
Στα πλαίσια μιας μουσικοχορευτικής performance / συναυλίας, οι καλλιτέχνες αυτοσχεδιάζουν εμπνεόμενοι από την παράδοση της ταραντέλλας.
Δίνουν μια δική τους χροιά μέσα από τη μουσική και χορευτική τους γλώσσα, αλλά πάντα με αναφορές στην παράδοση της χώρας τους.
Βιογραφικά Συντελεστών:
Ο Luca Rossi είναι Ιταλός κρουστός, συγγραφέας και ερμηνευτής για το λαϊκό θέατρο και τη λαϊκή μουσική της Νότιας Ιταλίας, ένας από τους πιο γνωστούς παίκτες ταμόρας και ταμπουρέλλου στην Ιταλία. Εξειδικεύεται στις τεχνικές και τα στυλ των καρέ ντραμς που ανήκουν στη Μεσόγειο.
Σπούδασε εθνομουσικολογία στο Τμήμα Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Μπολόνια.
Έχει εμφανιστεί στην ιταλική δημοφιλή μουσική σκηνή και τη διεθνή έθνικ μουσική.
Το 2006, ο Λούκα κέρδισε την πρώτη έκδοση του Εθνικού Φεστιβάλ ιταλικής έθνικ μουσικής «Terre inmoto».
Εξέδωσε το βιβλίο The Raccontaio.
Το 2009 έλαβε το λογοτεχνικό βραβείο «Sergio Manetti» για την ποίηση στην παραστατική τέχνη στην Ακαδημία Τέχνης του Arezzo.
Διδάσκει σε διάφορες μουσικές ακαδημίες και πραγματοποιεί τακτικά εργαστήρια για καρέ ντραμς σε παγκόσμιες συναντήσεις όπως η Academy of art στο Arezzo και το Drumming Holiday στην Αυστρία.
Το 2011 δημοσίευσε το βιβλίο Tammorra - Italian frame drums που διανέμεται παγκοσμίως.
Ο Luca λαμβάνει μέρος σε διάφορα φεστιβάλ έθνικ μουσικής τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο όπως Festival Decouvertèes Tunisie (Tunisia El Jem), Festival Internacional de Chiclana (Ισπανία), Festival of Patras (Ελλάδα), Festival of the Mediterranean (Ιταλία), More Dance Project (Λιθουανία), Συναυλία για την Ημέρα της Ευρώπης (Αρμενία), Φεστιβάλ ιταλικού πολιτισμού στη Σόφια (Βουλγαρία), στο Ιταλικό Φεστιβάλ Ταϊλάνδης (Μπανγκόκ), στο Drumming Holiday (Αυστρία) και σε πολλά διάσημα κλαμπ, θέατρα, αμφιθέατρα και ιταλική τηλεόραση.
Εκτός από την ερμηνεία, ο Λούκα συνθέτει και τραγούδια.
Είναι ένας από τους δημιουργούς του τραγουδιού Southern Sun που έγινε το soundtrack της ταινίας IlVolo σε σκηνοθεσία Wim Wenders.
Πρόσφατα συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ του Αμερικανού σκηνοθέτη Jonathan Demme αφιερωμένο στην καριέρα του Enzo Avitabile, συνοδεύοντας με τα ντραμς του τους θρύλους της παγκόσμιας μουσικής.
H Αθηνά Κυρούση, ελληνοϊταλικής καταγωγής, είναι απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης και του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο Τμήμα της Ιταλικής Φιλολογίας.
Από το 2016 αρχίζει να ερευνά την κουλτούρα και την μουσική της Κάτω Ιταλίας.
Η μεγάλη της αγάπη για αυτά τα ακούσματα και η παρατήρηση της θεραπευτικής διάστασής τους, την οδηγεί στην εισαγωγή στοιχείων των διάφορων χορών ταραντέλλας της Κάτω Ιταλίας στα μαθήματα του σύγχρονου χορού.
Το 2017 τραγουδά και χορογραφεί για το μουσικό σχήμα Tarantesys με σεμινάρια ταμπουρέλλου και χορών για τη διάδοση της παράδοσης της Κάτω Ιταλίας.
Έχει χορέψει και τραγουδήσει το ρεπερτόριο της κατωιταλιάνικης μουσικής σε Ελλάδα και Ιταλία, σε φεστιβάλ και θέατρα καθώς έχει προσφέρει και πολλά σεμινάρια ταραντέλλας.
Το 2019 παρουσιάζει το έργο της "Alma Mater " με μεγάλη επιτυχία, με θέμα το ξέσπασμα του γυναικείου σώματος μέσα από ιστορίες της σύγχρονης εποχής και ιστορίες των γιαγιάδων μας. Οι χορεύτριες είναι και οι ίδιες οι μαθήτριες της.
Από το 2020 συνεργάζεται με τη βελγική ομάδα χορού Siamese Cie, κάνοντας περιοδεία σε όλη την Ευρώπη ( Festival D' Avignon, Clermont Ferrand, Bezons, Mons, Ghent, Brugge, Strasbourg).
Από το 2013, χορεύει σταθερά σε όλες τις παραγωγές της ομάδας χορού Λάθος Κίνηση του Κωνσταντίνου Μίχου και από το 2014 είναι μέλος της ομάδας χορού της Αναστασίας Λύρα.
Έχει χορέψει σε διάφορα θέατρα και χώρους στην Αθήνα, όπως το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Μέγαρο Μουσικής, το θέατρο Εμπρός, το Κέντρο Μελέτης και Χορού Ισιδώρας Ντάνκαν, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Σχολή Καλών Τεχνών, Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου - Πειραιώς κ.α.
Έχει συνεργασθεί με τους μουσικούς και χορευτές Joe Tornabene, Emmanuel Cremer, Γιώργο Κοκκινάρη, Luca Rossi, Julyen Hamilton, Paolo Cingolani δημιουργώντας παραστάσεις αυτοσχεδιασμού με βάση την άμεση σύνθεση, με τον μουσικούς Αντώνη Σταυρινό και Γιάννη Δεσποτάκη για το μουσικοχορευτικό αυτοσχεδιαστικό σόλο '' Χωρίς Συντηρητικά '' στο 14ο Φεστιβάλ του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων, με τον μουσικό Μπάμπη Κανά για το έργο '' Blue Point '' και Γιώργο Παππουτσή με το έργο '' Spes Ultima Dea '' στο φεστιβάλ μουσικής και χορού Music in Motion 2016/2017 και ξανά με τον ίδιο χορογραφώντας το ''Οιδιπόδειο Σέλλας '' στο Αστεροσκοπείο Αθηνών στην Πνύκα.
Το 20017 συνεργάζεται με τον Romeo Castellucci για την καινούρια του παραγωγή ”Democracy inAmerica '' στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Ως χορογράφος έχει παρουσιάσει τα έργα της σε διάφορα φεστιβάλ στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, την Ponderosa της Γερμανίας, στην Ιταλία.
Το 2015 συνιδρύει την ομάδα Allopix, μια ομάδα καλλιτεχνών από διαφορετικά πεδία παίρνοντας μέρος στην Biennale του Μιλάνο εκπροσωπώντας τους νέους καλλιτέχνες της Ελλάδος με το έργο ''Penduloop''.
Ως καθηγήτρια χορού, την ενδιαφέρει η χρήση και διερεύνηση διαφορετικών τεχνικών του χορού, όπως ο σύγχρονος χορός, η τεχνική Graham, το μπαλέτο και το contact improvisation. Έχει δώσει σεμινάρια σε όλη την Ελλάδα και στην Ιταλία. Το 2018 γίνεται μέλος του διδακτικού προσωπικού της επαγγελματικής σχολής χορού ΑΚΤΙΝΑ διδάσκοντας την τεχνική Graham και το 2019 μέλος του διδακτικού προσωπικού της επαγγελματικής σχολής Μάρω Μαρμαρινού.
Από το 2011, ασχολείται εντατικά με την προετοιμασία των μαθητών για την εισαγωγή τους σε ανώτερες επαγγελματικές σχολές χορού στην σχολή Αλίκης Κόντζιου Γούσα και σεμιναριακά σε άλλες επαγγελματικές σχολές με μεγάλη επιτυχία.
Από το 2014 είναι μέλος του Συνεργατικού Στούντιο / Λάθος Κίνηση , μιας κοινοτικής απόπειρας έρευνας της σχέσης του χορού με την κοινωνία μέσα από μαθήματα σε μετανάστες και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, διοργανώνοντας συναυλίες, ημέρες αυτοσχεδιασμού Contact Improvisation και παραστάσεις.
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Και τόσοι άλλοι. Χιλιάδες, εκατομμύρια άλλοι. Κυρίως γυναίκες. Και φυσικά η
Λόρα Πέτερσεν.
Η αιώνια καταδίκη των μουσών.”
Ο Χένρικ Ίψεν το Δεκέμβρη του 1879 δημοσιεύει το θεατρικό του έργο “Το Κουκλόσπιτο” με κεντρική ηρωίδα τη Νόρα Χέλμερ. Το έργο του ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην τότε κοινωνία, αφού στο τέλος του, η Νόρα εγκαταλείπει απογοητευμένη τον άντρα της και τα παιδιά της για να βρει τον εαυτό της. Μια πράξη που την καθιέρωσε σαν ένα αιώνιο φεμινιστικό σύμβολο.
Έμπνευση για τον Ίψεν στάθηκε μια φίλη του, η Λόρα Πέτερσεν.
Με τη διαφορά ότι το τέλος της Λόρας, της πραγματικής Νόρας, ήταν πολύ διαφορετικό. Απόδειξη ότι σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, όποια επαναστατική προσπάθεια γινόταν από κάποια γυναίκα έπεφτε στο κενό και φυσικά τιμωρούταν σκληρά. Η Λόρα ακολούθησε και αυτή τη σκληρή μοίρα των μουσών.
Όλοι ξέρουν τον ήρωα. Ελάχιστοι τον άνθρωπο.
Το εν λόγω θεατρικό έργο, παρουσιάζει παράλληλα τη “ζωή” και των δύο, σαν ένα πεπλεγμένο διάλογο ανάμεσα στον μύθο και την αληθινή ζωή. Μας μεταφέρει τον ”εγκλεισμό” της γυναίκας αιώνες τώρα και μας θυμίζει την αναγκαιότητα μιας θυσίας προς όφελος της αφύπνισης.
